Historia parafii
Kobylanka jest dużą wsią położoną przy trasie Szczecin - Stargard Szczeciński, w połowie drogi między tymi miastami w pobliżu pn.- zach. krańca jeziora Miedwie. Wzmiankowana jest w źródłach w latach 1220-27 pierwotnie pod nazwą Kobylej Łąki. Od 1304 r. należała do posiadłości Cystersów z pobliskiego Kołbacza. W 1460 r. burmistrzowie Szczecina i Stargardu Szczecińskiego podpisali tutaj układ pokojowy kładący kres długotrwałej wojnie handlowej, prowadzonej pomiędzy miastami. Zdarzenie to upamiętnia rząd pięciu starych lip o obwodzie 340-620 cm. Najstarsze z tych pomnikowych drzew nosi nazwę "Wieniec Zgody" i wg legendy zostało zasadzone w 1460 r., kolejne zaś dosadzano co 100 lat.
Wieś założono na planie owalnicy z kościołem wznoszącym się pośrodku. Pierwotna świątynia o konstrukcji ryglowej nie dotrwała jednak do naszych czasów. Datowana na koniec XVI w. budowla o konstrukcji ryglowej była najstarszym kościołem wiejskim w kształcie krzyża greckiego na Pomorzu. Niestety, kościół spłonął 24 maja 1934 r. Uratowano z niego tylko przykrycie ołtarza i krzyż metalowy wieńczący wieżę. Na miejscu spalonego wzniesiono i oddano do użytku w 1936 r. nowy kościół murowany z cegły, na planie prostokąta i z kwadratową drewnianą wieżą od zachodu.
Wieża wychodząca z połaci dachowej, odeskowana, zakończona jest neobarokowym hełmem pokrytym blachą i szpicem zwieńczonym krzyżem. Wokół świątyni wznosi się mur ceglany. Dach nad świątynią jest dwuspadowy, pokryty dachówką. We wnętrzu belkowany drewniany strop. Empora chórowa pochodzi z czasów budowy kościoła.
W 1945 r. przez kilka miesięcy kościół służył jako obora dla krów stacjonujących tu wojsk radzieckich. Zniszczono wtedy część dachu, ołtarz i organy. Mieszkańcy Kobylanki sami naprawili dach i zrobili prowizoryczny ołtarz, w którym znalazł się obraz patrona - św. Antoniego Padewskiego.
W ostatnich latach wnętrze ubogaciły drewniane rzeźby Czesława Wierzbickiego - artysty ludowego mieszkającego we wsi. Są to figury Chrystusa Zmartwychwstałego, św. Antoniego z Dzieciątkiem Jezus, św. Jana Bosko, Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, Matki Bożej Fatimskiej i św. Józefa, sceny Ostatniej Wieczerzy i Pokłonu Trzech Króli oraz stacje Drogi Krzyżowej. Wykonał on także listwy ornamentacyjne w oknach współgrające z belkowanym drewnianym stropem.
W niewielkiej odległości od kościoła, na terenie dawnego cmentarza, znajduje się lapidarium. Idea powołania kilku lapidariów na terenie województwa powstała ok. 20 lat temu. Wobec postępującego procesu systematycznego niszczenia grobów sprzed 1945 r., zamierzone lapidaria miały być formą ratowania cennych pozostałości. Powstałe w latach 1988-90 w Kobylance lapidarium przyjęło m. in. 80 żeliwnych krzyży, 6 głazów nagrobnych, 8 płyt nagrobnych dzieci.
Doraźną posługę duszpasterską pełnili dojeżdżający ze Stargardu Szcz. i Dąbia Chrystusowcy i Salezjanie z Wielgowa, którzy obsługiwali Kobylankę i Reptowo. Normalny bieg przybrało życie parafialne wraz z przybyciem w marcu 1948 r. ks. Piotra Głogowskiego, kapłana Towarzystwa Salezjańskiego. Integrował on parafian przybyłych ze Wschodu: z Wileńszczyzny i Tarnopolskiego, a także z Polski Centralnej, z Kieleckiego, z okolic Piotrkowa i Częstochowy. Nowi osadnicy byli w zdecydowanej większości małorolnymi gospodarzami. Duża część parafian dojeżdżała do pracy w mieście, do którego z czasem się przenosiła.Kościół w Kobylance został poświęcony 8 października 1951 r.
Mieszkańcy poszczególnych wiosek sami przystosowali wszystkie kościoły (parafialny i filialne) do kultu Bożego. Jedynie w Rekowie rozebrano uszkodzony kościół szachulcowy. Sposób, w jaki tego dokonano, pokazuje ówczesne metody działania władz państwowych. Wykorzystały one pobyt proboszcza w szpitalu, okłamując ludzi rzekomą zgodą duszpasterza, okazując im pismo ze sfałszowanym podpisem ks. Piotra Głogowskiego SDB.
Parafia powstała 19 marca 1948 r. Ksiądz Piotr był jej proboszczem przez 19 lat. Wielkim wydarzeniem w życiu ks. Piotra i parafian była wizyta Prymasa Tysiąclecia - Stefana Kardynała Wyszyńskiego 29 listopada 1957 r., gdy zatrzymał się w Kobylance w drodze do Szczecina. W 1988 r. ks. Piotr obchodził 40-lecie pobytu w tej miejscowości. Katechizował młodzież i dzieci do osiemdziesiątego dziewiątego roku życia. Zmarł 11 sierpnia 1996 r. i pochowany został na miejscowym cmentarzu. Za zasługi włożone w rozwój parafii uchwałą Rady Gminy Kobylanka zmieniono nazwę ulicy przy plebanii z Leśnej na ulicę jego imienia.
Kolejnymi proboszczami byli księża: ks. Lucjan Gieros SDB (1967-73), ks. Tadeusz Żebrowski SDB (1973-79), ks. Władysław Szulejko SDB (1979-8), ks. Kazimierz Drynikowski SDB, ks. Feliks Łobos SDB, ks. Wiesław Jaworski SDB. Obecnie posługę proboszcza pełni ks. Paweł Żurawiński SDB.
Kapłani odprawiają w niedzielę w 5 kościołach parafialnych osiem Mszy św. Wszystkie kościoły są zadbane, po niezbędnych remontach. Żywy Różaniec tworzy osiem róż. Łącznie przy 5 kościołach posługuje grono ministranckie w liczbie 30 chłopców. Spotkania ministranckie odbywają się w każdy ostatni dzień miesiąca - Dzień ks. J. Bosko. Zgodnie z duchem Założyciela Księży Salezjanów, w parafii propagowany jest sport. Przy wszystkich kościołach są także dziewczęce schole. 12-osobowa grupa Caritas przygotowuje paczki świąteczne, owoce na Dzień Dziecka, stałą opieką obejmuje sześć rodzin wielodzietnych. "Frekwencja na niedzielnych Mszach św. sięga 35%" - ocenia Ksiądz Proboszcz. - Współpraca z władzami układa się dobrze. Dotyczy to urzędu gminy, dyrektorów szkół, straży pożarnej biorącej udział w uroczystościach. Wszystkich staramy się włączać w pracę parafialną. W parafii pracuje też 15-osobowy zespół Akcji Katolickiej. Z jego inicjatywy oraz przy wsparciu Gminnego Ośrodka Kultury odbyło się 5 maja w Morzyczynie nad Jeziorem Miedwie Rodzinne Święto Młodości z Dominikiem Savio, gromadząc ponad 200 dzieci. Po Mszy św. odbywały się zabawy i rozgrywki sportowe. Żołnierską grochówkę i chleb dostarczył 12. Batalion Zaopatrzenia stacjonujący nad Jeziorem Miedwie k. Bielkowa, w rewanżu za opiekę duszpasterską świadczoną żołnierzom przez księży z Kobylanki. Duszpasterstwo chorych ma pod opieką 25 osób. W modlitwie różańcowej prosi się o powołania kapłańskie i zakonne (z parafii pochodzi sześciu księży i dwie siostry salezjanki). Istnieje też duszpasterstwo sołtysów obejmujące osoby sprawujące ten urząd w wioskach parafii. Dnia 1 sierpnia 2018 roku księża z Kobylanki przejęli duszpasterstwo w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Szczecinie - Zdunowie. Posługę Kapelanów pełnią: ks. mgr Daniel Nowocień i ks. prob. mgr lic. Paweł Żurawiński.
Staraniem Ks. Proboszcza Pawła Żurawińskiego SDB i Parafian kościół w Kobylance został konsekrowany dnia 18 września 2021 roku przez Jego Ekscelencję Ks. Arcybiskupa dra Jana Romeo Pawłowskiego, Szefa Trzeciej Sekcji sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej, Sekretarza ds. Reprezentacji Papieskich, Honorowego Obywatela Kobylanki. Również tego samego dnia Jego Ekscelencja Ks. Arcybiskup Andrzej Dzięga, Metropolita Szczecińsko - Kamieński ustanowił Świątynię parafialną w Kobylance pierwszym w Polsce i na świecie Sanktuarium Błogosławionego Stefana Kardynała Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia. Ks. Proboszcz Paweł Żurawiński SDB został pierwszym kustoszem tego sanktuarium.